Gerçekten böyle bir bölümü 1 haftada nasıl çektiler? Tamam yanıtı buldum, yarısı flashbackti^^ Ama öyle duygusal sahneler vardı ki, oyuncunun sırf duyguya girmesi saatler alır. Aç kapa elektrik düğmesi değil ki bu? Bu noktada Aras Bulut İynemli farkı dememiz gerekiyor galiba… Sen çok yaşa be bebe, çok yaşa ki biz de uzun yıllar Çukur Yamaç da olduğu gibi güzel performanslardan mahrum kalmayalım. (Tek dilek ile bizi de uzun yaşama dahil ettim, çaktırmayın ^^)
Üstelik tek sahne içinde değil bu övgüler. Bu bölümdeki bayıldığım küçük anekdotlar saymakla bitmez; sahilde Çukur’a veda ederken gözden istemsizce gelen yaş, babası ile konuşurken sesin aniden değişmesi, aniden delirip Sedat’ı alnının çatısından…
bir acı..#arasbulutiynemli #gamzendekiçukur pic.twitter.com/o6PH2jxgFG
— gifs of aras bulut (@arasbulutgifs) April 8, 2019
Dilan Çiçek Deniz’in delirdiği sahnelerden sonra en başarılı performansı idi ölüm sahnesi. İfadesiz bakışa alışkın olduğu için ‘ölü’ Sena’yı çok iyi canlandırdı. Yolu açık olsun. Bir sonraki projesi dram değil RomCom olsun ^^ (Banka reklamlarındaki performansının daha başarılı olduğunu düşünen bir ben miyim?)
Sena ölüme yürüyeceğini anladığında Yamaç’a vedası ağlattı. Cama tık tık vurduğu anda göz pınarlarım çoktan açılmıştı bile… Off, sevdiğinin ölümüne şahit olmak ve engel olamamak ne acı…
Sena’nın ölümüne ağladım, ama tam da beklediğim gibi oldu onun için değil, geride kalan Yamaç için ağladım. Hafta içinde fragman ertesi açılan Sena’nın ölümünün bana hissettirdikleri anketinde %30’luk dilimdeyim. (Oranlar şaşırtıcı değil mi? En iyisi oylar tekrar sayılsın^^)
Hafta boyunca birbirinden güzel Yamaç – Sena kolajları izledik. İşte onlardan biri;
https://twitter.com/uzaydakiyildizz/status/1114591583809298432
Sena’nın ölümüne gerçekten üzülenler sıralamam: Selim, İdris, Aliço ve Cumali.
Kadınları es geçiyorum zaten, Salih’e de sahne yazılmamış ki Erkan Bey’ciim efsane bir performans çıkartsın Aras Bey’ciiimle karşılıklı. Ama yok yok, sanki Sena mahalledeki bir komşu. Yahu genç yaşında Çukur’un yok ettiği Sena’ya kahrolmasan, sırf Yamaç’ın için delirirsin. Neymiş duygularını gösteremiyormuş… Pek de güzel gösterebildiği sahneler izledik oysaki… Anlamsız. Çok anlamsız.
Konuyu hızlı geçmeyelim; Öner Erkan, tek bir sahnede, tek bir kelime ile (‘Yapma’) kalitesini gösterdi. Alkışlar ona…
Ve Cumali’nin kardeşinin yanına gidip acısını azaltmayacağını anlayıp pes etmesine ne demeli? Suçluluk duygusu ne zor şey…
Spoiler’ı yiyince bir önceki yazıda belirtmiştim. Sena’nın cenazesinde Yamaç’ın tabuta omuz vermemesi imkansız! Çukur’un babası olarak kortejin en önünde yürüse de onun yeri orası değildi. Çok daha etkili bir mezarlık sahnesi izleyebilirdik, son veda… (Mazoşist miyim neyim, ağlamalara doyamadım)
Yamaç Sena’dan bedenen koptu ama ruhen değil. Uzun süre de kopamaz zaten. Sena’yı hayalinde her gördüğünde saçının ıslak olmasını isterdim. An’da kalmış olsa… Yazan / çeken de benzer düşünmüş olmalı ki Yamaç’ın elinin ıslaklığını vurguladı. Hayal sahnesi o kadar ‘canlı’ idi ki, Yamaç bile hayal olduğuna inanamadı. Hele ki tam da aynı noktada oturup hayalin gerçeğe dönmesini beklercesine geriye bakması…
[wp_ad_camp_1]
Son Karakuzu’ya da veda ettik. Öyle bir bölümdü ki Mahsun’un vedası arada kaynadı. Karakuzular birbirlerini bulana kadar yalnızdılar, sokaktan geldiler; son yolculuklarına da birbirlerinden ayrı sokakta çıktılar. Sevgili Berkay Ateş seni 22.bölümdeki ‘Ben Yokum Artık Çeto’ sahnesi ile zirve performanslar çekmecesine koydum. Bir sonraki projeni merakla bekliyorum, arayı açma…
Sena’nın ölümünde bırakılan ipucu ile geçmişteki sır perdeleri aralanmaya başlıyor. Artık İdris Koçovalı her ne yaptı ise köküne ölüm bulaştırdı bir kere…
Gül Pavyon’da olanlar konusunda fikir yürütmek için biraz daha ipucu almak lazım. Daha Yüzüklü ile Baykal arasındaki ilişkiyi bile çözemedik ki… İsimlerini anmışken Yüzüklü’nün de Baykal’ın da henüz görünmemesi artık sıktı!… İkisinden birinin Yücel olduğunu hiç sanmıyorum ama cenaze sırasında Yücel’in İdris’in ‘erkek torun’larını detayına girmesinin bir nedeni olmalı. Al sana kocaman bir soru işareti daha…
Bir soru işareti de Timsal Celil’de kim ola ki? İşin enteresanı koskoca Koçovalılar Cansız’ı tanımadıkları gibi onu da hayatlarında hiç duymamışlardır. Ne ‘aile’ ama, kulakları hiç kesik değil. Yada kendi dertlerine düştüler, ortamlardan uzak kaldılar diye mi dersiniz? Baksanıza Baykal’ın varlığından herkesin haberi vardı, bi’ bizimkilerin yoktu. Bizim bildiğimiz Baykal ölüydü. Yeni Baykal bizim Baykal ise onun gibi bir adamın ekmeğinin peşindeki Remzi gibi adamları sesi olarak seçmesi saçma değil mi? Sahi Koçovalı’lar Baykal’ın inini buldukları halde o mekanı nasıl başıboş bıraktılar? Baksanıza geçip kuruldular yeniden boş bulunca.
Sorular sorular… Elbet bir gün yanıtları ile kavuşacaklar… (Kavuşamayanlar da olur elbet, herkes aradığına kavuşabiliyor mu ki?)
Yazıyı Arkadaş Zekai Özger’in dizeleri ile bitirmek istiyorum. Çok güzel değil mi?
“… Pencereyi aç
Soluğun çıksın dışarı
sen büyütmedin mi ciğerinde onu
Kokusu hayatı yıkasın diye …”
Tweetleriyle yazımı renklendiren Pıtırcık ve gifs of aras bulut ‘e teşekkürler… Yazının başlığı ise Sezen Aksu’nun Uzay Heparı vefat ettikten sonra yazdığı Yas şarkısından.
Dizi ile ilgili diğer yazılara göz atmak isterseniz İzledim / Çukur kategorisini ziyaret edebilirsiniz.
