ÇUKUR – Nefes Al

Müjdeler olsun a dostlar, nur topu gibi bir psikopatımız daha oldu: Akın Koçovalı. Pek efendi görünüyor ama o son gülüş çok şey anlatıyor…

 

 

Öncelikle Gökhan Bey’ciğimize teşekkür mü etmeliyiz dersiniz? Akın’ı önce parmağı, sonra kolu, sonra bedeninin silueti sıralaması ile dahil etmediği için. Artık bu stratejinin can sıkıcı olduğunu anlaması güzel…

Akın’a psikopat dedim ama imajı ne kadar paşa değil mi? Bembeyaz pike t-shirtünü giymiş, düğmeleri sonuna kadar iliklemiş (ben boğuldum) ama gel gör ki o son gülüş yok mu? Burak Dakak’a da çok sevindim. Hakkı ile canlandıracağına eminim.  Her ne kadar babasının Selim olduğu şüpheli bile olsa (yoksa Karaca mıydı şüpheli olan?) Akın’ın babasının oğlu olduğu kurduğu oyundan belli.

Unutmadan; tokat gibi tokat…

Bu dizide başka birinin yerine geçen adamlar hep ortak kaderi paylaşıyorlar. Bakınız Vartolu yerine geçen evsiz adam, bakınız Akın’ın dublörü…

 

 

Aliço sahnesinde ‘ölmesin, ölmesin, ölmesin’ diye totem yapan yalnız ben değilimdir. Sarf sevgiyi onda gördük, bir sezon daha görmek isteriz tabii ki… Aliço o patlamadan kurtulsun da nasıl kurtulursa kurtulsun, mucizelere bile inanırız biz. Gerçi onu kurtaran kişi adım adım takip eden kişi çıkacak, net. Şimdilik ‘nasıl?’ı kurcalamayalım…

Bölüme göre Aliço öldü, nur içinde yatsın. Peki ya Ali Çoban? Kesinlikle hayır. Daha hikayesine yeni başlamadık mı? İşte tam da bu nedenle “Ali Bey” diyeceksiniz…

 

 

 

[wp_ad_camp_1]

 

Yamaç’taki değişimi fark ettiniz mi? Ne kadar oldu patlayan şeker yapmayı bırakalı? Çok uzak değil, daha geçen sezon silahını öldürücü açılar için ateşlemiyordu. Bugün tereddütsüz kafasına sıkıyor adamın. Hele bu bölüm? Azer’in kaç adamını indirdi? Sanırım bu ‘sevdiğim insanlar gittiler’ ile ilintili. Kayıpları arttıkça içindeki rockçı Yamaç giderek öldü. İçindeki ‘iyilik ölürken heybeti gün be gün arttı…

 

 

Celasun ve Meke yine macera peşinde… Deli olmamak işten değil. Kendi kafanıza hareket etmek de neyin nesi… Yarım akıllılar. Bu arada Celasun’un aksayan bacağı, Meke’nin yürüdükçe, koştukça ağrıyan dalağı ne zaman iyileşti? De-vam-lı-lık! Takip edemeyeceksen, yazmayacaksın…

 

Azer Meke ile Celasun’u öldürseydi zerre üzülmezdim. Konu intikam ise; haklı mı? haklı! Lütfen Koçovalılar bu adamın arkasında olmasınlar artık. Ya da evladımız bir hata yaptı diye Salih sektöre geri dönsün, yakılan kadar beyaz toz üretiversin ^^ Kaldı ki hastane önünde ateş ederken neden kafalarına değil göğüslerine nişan aldı ki? Yamaç kadar olamadı, pes… İnfaz olarak çekilmiş ama infaz ile sonuçlanmamış bir sahne. Düşünsenize bugüne kadar Azer elini kana (ölümlü) bulamadı. Ama Koçovalılar öyle mi ya? Celasun’u Meke’si bir yandan, Yamaç’ı diğer yandan…

 

 

Azer içten içe iyi adam, bize anlatılmak istenen bu mu yoksa? Racon bilmesi alkış da aldı. Yamaç ile dost olsa, ne güzel olmaz mı? Çok iyi anlaşabilirler, o enerjiyi hissettim.

 

 

Damla ile Cumali pek hoş oldular. Gerçi Damla en ufak bir sevgi kırıntısına koşacak bir seviyede aç, Cumali desen uzun yıllar Yıldız’a takılı kalmış ama Damla’nın standart dışı davranışları ile taşlaşan kalbi yumuşamış. Cumali’deki değişimi fark etmiş olmalısınız. Cenaze işlerini ‘ben hallederim’ konusunda ısrarcı olmadı, ‘Sen hallet, ben yanında dururum’… Yan yana… Artık ortak acıları, kayıpları da var. Bundan daha güzel ‘ship’ mi olur. Burada bir parantez açmak istiyorum, Hale Sürel’in ağlayamaması bir beni mi rahatsız ediyor? Cumali ile tartışsın, maceradan maceraya da koşsun ama lütfen üzülmesin ^^

 

 

[wp_ad_camp_1]

 

 

Sultan’ın İdris’e çıkışında ‘Yürü be Sultan Hanım’ dedim. Ne dediyse çok doğru söyledi:

 

“Çocukların, torunların, senin için, senin hatalarının bedelini ödemek için canlarını verdiler. Ama buraya kadar. Gerekiyorsa hayatını ailen için feda edeceksin.” 

 

İdris Bey’imiz hala kahvede otursun, oturmakla kalmayıp ahkam kessin… Gerçi hakkını vermek lazım, Yücel’in ailesi konusunda güzel bir ipucu yakaladı. Yine de ben Koçovalılar’ın yerinde olsam ekmeğinin peşindeki Remzi’yi kendi tarafıma çekerdim. Çok da zor olmamalı. Ne de olsa adam sadece ekmeğinin peşinde ^^

 

 

Biraz da Salih’e değinelim, durumun özeti şudur;

 

 

Kabul edelim ki Salih’in hikayesi bitti. Uzatmaları oynuyor son zamanlarda, ki var olan sahne sayısı da çok değil. Bu böyle devam etmez diyen bir ben değilim değil mi?

 

Anlaşılan o ki son bölüm de takip eden sezon da Yamaç’ın -rahatça- nefes almasına izin vermeyecek.  Kesin olan bir şey daha var; Çukur’un sezon finali Game of Thrones’un finalinden çok daha iyi olacak… (Ama ben çok geç izleyebileğim, dram… )  Gerek gala gecesi gerekse bölüm içindeki sahneler ile  Kansersiz Yaşam Derneği ile çıktığı yol ne kadar özel değil mi? Yüzbinlerin izlediği bir dizide böyle güzel farkındalık projelerini böylesine doğal yerleştirmek gerçekten büyük başarı…

 

Madem yazıyı nur topu gibi bir psikopat ile açtık, kapanışı da nur topu gibi bir aşk ile yapalım…

 

 

Tweetleriyle yazımı renklendiren  gifs of aras bulut  emine stark   Gulya #ILoveYou3000  drmytngrn ve video için  _ Infinity  ‘e teşekkürler…

 

Dizi ile ilgili diğer yazılara göz atmak isterseniz  İzledim / Çukur  kategorisini ziyaret edebilirsiniz.