Hamburger jenerasyonundan olan yeğenimin daha önce hiç kumpir yememiş olduğunu öğrenmemle “Yürü gidiyoruz!” demem bir oldu. Gidiyoruz ama nereye? Tabii ki kumpir denince akla ilk gelen yere Ortaköy’e… Önce keyifli bir vapur yolculuğu (Anadolu yakasında ikamet ediyoruz). Ardından da Beşiktaş’tan Ortaköy’e biraz Osmanlı tarihi – Çırağan Sarayı, Yıldız Korusu, biraz yakın geçmiş – Galatasaray Üniversitesi yangını ve biraz Teog sınavı sonucu açıklandığında listede Kabataş Erkek Lisesi’ni tutan puan gördüğümüzde yaşayacağımız sevinç temalı sohbetimizle 20 dakikalık yürüyüş…
Ortaköy’e dair hatıralarıma, el işi stantların yerini alan birbirinin aynı piyasa ürünleri takılar satan dükkanlara, varlığı mı daha iyi yoksa yokluğum mu çelişkisi yaratan Arap turistlere başka bir yazıda değinmek üzere ana konuma geri dönüyorum: Kumpir
Kumpir tezgahları yıllardır aynı lokasyonda, sıra sıra yan yana dizili… Bölgeye yolu düşenlere her kulübeden ayrı bir ses geliyor: “Buyurun, kumpir verelim…” Ama meydandaki eski deyimle çay bahçesi, yeni deyimle kafelerde kumpir servisi yapmaya başlamış… Buna rağmen bu sıra sıra kumpircilerin hepsi evine ekmek götürebiliyorsa ne mutlu.
Biz tercihimizi kulübelerden değil, Ortaköy’ü neredeyse parsellemiş Destan adlı mekanlardan birinde kullandık. Memnun kaldık mı? Ehh… İlk deneyimi yaşayan yeğene çok daha iyi olabileceğini çaktırmadım, ilerleyen dönemde kendi keşfetsin^^
Peki, nedir bu kumpir ?
Basitçe fırınlanmış patatesin kabuğu yarılarak oda sıcaklığında bekletilen tereyağı ve rendelenmiş kaşar karıştırılarak ezilir. Sonra malzeme listesinden canınızın çektiklerini eklenir. Üstüne de tercihinize göre ketçap mayonez ekledikten sonra afiyetle yenir.
Giderek artan malzeme listesinde kumpir ile ne alaka dedirten mezeler eklenmiş olsa da (Haydari ve patates?) genelleme yapıldığında en çok tercih edilen öğrenci işi full karışık olan versiyonudur. Aman dikkat; malzeme çokluğuyla bugünün karışığının sindirim sistemini olumsuz etkilemesini göz ardı etmeyin ^^ 80’lerde ilk tanıştığımızda karşımıza 30 çeşit malzeme çıkmıyordu. Rus Salatası, Sosis, Turşu… Benim tercihim ise pek değişmez; ne kadar sade, o kadar mis…
Ortaköy’de kumpircilerin sayıları çoğalsa da alışveriş merkezi yemek bölümünde kumpir pek ilgi görmüyor anlaşılan ki kuytu köşelerde yer alıyorlar. Bu nedenle çok canınız çekerse, Ortaköy’e de gidecek fırsatınız yoksa; elinizin altında bulunsun:
Ev yapımı kumpir tarifi
Malzeme: Şekli düzgün dev boyutlu patates, tereyağı, kaşar ve buzdolabında patatese yakışacak ne varsa…
Yapılışı: Patatesimizi iyice yıkayalım ki topraklarından kurtulsun. Kağıt havlu ile kurulayarak fırınlanmaya hazır hale getirelim. Keskin bıçak yardımıyla birkaç küçük kesik attığımız patatesimizi fırın kağıdına (ya da zararına inanmıyorsanız en azından parlak tarafı gıdaya değmeyecek şekilde alüminyum folyoya) sıkıca saralım. Önceden ısıtılmış 200 dereceye getirilmiş fırında 90 dakika pişirelim. Patatesimiz pişerken iç garnitürünü hazırlayıp kaşarımızı rendeleyelim. Süre bitiminde kabukları sertleşen patatesimizi enlemesine yaralım ve vakit kaybetmeden içini sert çatal darbeleriyle ezip (istediğiniz miktarda) tereyağı ve önceden rendelediğimiz kaşar peynirle karıştıralım. Karıştırırken azıcık tuz da ekleyebilirsiniz. Sıra geldi iç malzemeleri (garnitürü) eklemeye: En yakıştırdığım Amerikan salatası ama uğraşamam derseniz sosis, haşlanmış mısır taneleri, kornişon turşu, doğranmış çekirdeksiz zeytin yeter de artar bile. Üstüne de isteğe göre ketçap / mayonez. Kumpiriniz hazır.
Yine de evde yapılan kumpir daha lezzetli bile olsa Ortaköy’ün ambiyansında yemek bir başka…
